ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ...

U48-Livitsanos---Nikos-Libertas--SOOC
Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Ποιος μπορεί πλέον να πάρει τηλέφωνο τον Βασίλη Λεβέντη και να του «τα χώσει» επειδή ζητά μείωση των συντάξεων και απολύσεις; Ποιος διανοείται να του κάνει πλάκα παραγγέλνοντας πίτσα; Δεν τον βλέπεις πια τα βράδια στο Κανάλι 67, αλλά τα πρωινά στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών. Και δεν κάνεις αστεία με αυτούς που ίσως αύριο βρεθούν σε κυβέρνηση. Καταλάβατε; Ζώα!...

Στη Δημοκρατία λένε πως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όταν όμως μια πιθανή διέξοδος κυβερνητικού «ξεμπλοκαρίσματος» ακούει στο όνομα «Βασίλης Λεβέντης», αντιλαμβάνεται κανείς πως ζούμε καιρούς μνημονιακού κοινοβουλευτισμού.



Πολλοί από αυτούς που επέλεξαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου να χλευάσουν το πολιτικό σύστημα στέλνοντας με ποσοστό 3,43% (186.457 ψήφοι) την Ένωση Κεντρώων στα βουλευτικά έδρανα, ίσως ανακαλύπτουν τώρα ότι η κοροϊδία τούς επιστρέφεται. Ο συγκεκριμένος σχηματισμός αποδεικνύεται όχι απλώς εύκολος και πρόθυμος να ενσωματωθεί στις κυρίαρχες πολιτικές επιδιώξεις, αλλά γίνεται και ένας πρώτης τάξεως «λαγός» για την προώθηση σκληρών επιλογών που περιλαμβάνονται στα συμφωνηθέντα με τους δανειστές.

Η Ένωση Κεντρώων και προσωπικά ο Βασίλης Λεβέντης, με πρόσχημα τον αντιπολιτικό τους λόγο και τις ιαχές περί μείωσης των αποδοχών των βουλευτών, των ρουσφετιών και της τακτοποίησης του κράτους μιλούν σήμερα ευθέως για μειώσεις συντάξεων και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Ακριβώς την ίδια περίοδο που αυτά θεωρούνται προαπαιτούμενα προκειμένου να συνεχιστεί ο δανεισμός της οικονομίας της χώρας. Είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση και κυρίως… απολύτως αναλώσιμοι.

Σε ανύποπτο και… εξωκοινοβουλευτικό χρόνο ο Β. Λεβέντης εξυμνούσε την κυβέρνηση Παπαδήμου –και προσωπικά τον ίδιο τον Λουκά Παπαδήμο– ως το πλέον κατάλληλο σχήμα διακυβέρνησης. Αυτή την πρόταση επαναφέρει με επιμονή σήμερα και είναι η πολιτική βάση ώστε άνα πάσα στιγμή οι 9 βουλευτές του να στηρίξουν «φιλοευρωπαϊκές επιλογές» σε οποιαδήποτε δύσκολη στροφή.

Άλλωστε ο Β. Λεβέντης μέσα στο 2015, τη χρονιά δηλαδή που μεταμορφώθηκε από γραφικό στοιχείο σε παράγοντα της πολιτικής ζωής, φρόντισε να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια ότι ανήκει στις δυνάμεις του «πάση θυσία ευρώ». Επίσης, ότι αυτοί οι οποίοι στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ψήφισαν «Όχι» είναι –κατά δήλωσή του– «λυσσασμένα σκυλιά» και πως η χώρα χρειάζεται έναν «ευρωπαίο πρωθυπουργό».

Ακριβώς για αυτή την πολιτική λειτουργική του, αξίζει κανείς να θυμηθεί ποιος ήταν ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων και το κυριότερο μέσα από ποιες συγκυρίες και συνθήκες βρήκε θέση στην πολιτική ζωή.

Η cult φιγούρα των 90s…

Ο Β. Λεβέντης υπήρξε αναμφισβήτητα η κυριαρχική cult φιγούρα της τηλεοπτικής πραγματικότητας των 90s και των 00s. Άνθησε πλάι στην trash TV της εποχής, μαζί τα «Ερωτοδικεία», τα «Παιδιά της νύχτας», αν και καμία από αυτές τις εκπομπές δεν είχε την ανθεκτικότητα της δικής του στο περίφημο Κανάλι 67 (μετονομάστηκε σε κανάλι 40). Ομολογουμένως έχει καταγράψει χιλιάδες ώρες πτήσης στον τηλεοπτικό αέρα. Άλλωστε, ήταν ο μόνος που διέθετε δική του τηλεοπτική συχνότητα, επιβάλλοντας την παρουσία του στην τηλεόραση και μάλιστα τις νυχτερινές ώρες. Ακόμη και όταν πούλησε στον όμιλο Κουρή το κανάλι του (μετονομάστηκε σε EXTRA), φρόντισε να διατηρήσει τη δική του εκπομπή αρχικά ως βασικός μέτοχος και στη συνέχεια ως μικρομέτοχος. Βεβαίως σε τίποτε δεν ζημίωνε η παρουσία του την αισθητική του ομίλου.

Ακόμη και όσοι δεν ήταν σε εκείνα τα χρόνια σε ηλικία τηλεθέασης μπορούν μέσω των αναρίθμητων video που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο να δουν τη φιγούρα του μονίμως κουστουμαρισμένου Β. Λεβέντη, με τον χαρακτηριστικό φραπέ και το καλαμάκι να αγορεύει επί ώρες. Οι «φανατικοί» με σαφέστατα σκωπτική διάθεση άκουγαν αναμένοντας το σύνηθες πλην όμως αιφνίδιο ξέσπασμά του εν τη ρύμη του λόγου. Τότε που οι κατάρες και τα αναθέματα άρχιζαν να πέφτουν βροχή σε βάρος σύσσωμου του πολιτικού κόσμου. «Φαύλοι», «ζώα» «ανάξιοι», «κρετίνοι», «ηλίθιοι», «προδότες», «πουλημένοι», «βρωμόσκυλα», «γελοίοι», «άσχετοι», «αλήτες», «καθάρματα» «ψοφίμια»! Χαρακτηρισμοί σαν κι αυτούς βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη ενώ εκτοξεύονταν με ολοένα αυξανόμενο εκνευρισμό που έφτανε στο απόγειό του όταν χτυπούσε το χέρι του στο τηλεοπτικό τραπέζι. Όταν μάλιστα στις εκπομπές αυτές προστέθηκε και η ζωντανή επικοινωνία με το κοινό μέσω τηλεφώνου, ο τρόπος με τον οποίο θα εκνεύριζε κανείς τον Β. Λεβέντη έγινε διακαής πόθος κάθε αργόσχολου. Φυσικά άπαντες αντιμετωπίζονταν με το απαραίτητο «διαολόστελμα» και τους πρέποντες για την αυθάδειά τους χαρακτηρισμούς. Μεταξύ άλλων, ο Β. Λεβέντης φιλοδωρούσε με ευχές για καρκίνο τους Κ. Μητσοτάκη και Α. Παπανδρέου. «Ζητούμε από τον Θεό να πεθάνει ο Μητσοτάκης. Ζητώ από τον Θεό να πεθάνουνε κι οι δύο. Είναι συμφορά για την Ελλάδα. Ο Θεός καλείται να στείλει καρκίνο στον Παπανδρέου και στον Μητσοτάκη» ήταν η χαρακτηριστική του ατάκα.

Ως τηλεοπτικός… Γέρων Παΐσιος, ο Β. Λεβέντης φρόντιζε να διανθίζει τα βρισίδια και με τις ανάλογες προφητείες για καταστροφή της χώρας, εθνικό διχασμό, απώλεια εδαφών και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Μάλιστα δεν λείπουν κι αυτοί που σήμερα –βασισμένοι στην ακατάσχετη συνωμοσιολογία και καταστροφολογία που υιοθετούσε– υποστηρίζουν ότι ο Β. Λεβέντης είχε προβλέψει την οικονομική κρίση της Ελλάδας και «τα ’λεγε αλλά δεν τον ακούγανε». Πράγματι την περίοδο εκείνη ο Β. Λεβέντης μιλούσε για καταστροφή της χώρας από τη συσσώρευση του δανεισμού της. Μόνο που ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές ότι αντέγραφε με τον δικό του τρόπο της αντιλήψεις της τότε ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας και τη θεωρία του Κωνσταντίνου Μη-τσοτάκη και του υπουργού του στην Οικονομία, Στέφανου Μάνου, περί «κρυφών ελλειμμάτων» που υπονομεύουν την οικονομική σταθερότητα.

Στον οργισμένο τηλεοπτικό του λόγο κυριαρχούσαν τα στοιχεία που σήμερα ανιχνεύει εύκολα κανείς στον πολιτικό λόγο της Χρυσής Αυγής. Γενική καταδίκη των πολιτικών, θεωρίες συνωμοσίας, γενικόλογες επιθέσεις στο επιχειρηματικό κατεστημένο και μανία καταδίωξης. Μέσω της γραφικότητάς του μπήκαν στο στόχαστρο οι γνωστοί και στις ημέρες μας επιχειρηματίες και μιντιάρχες της εποχής. Αυτό το τελευταίο στοιχείο, ωστόσο, λείπει παντελώς από τις σημερινές τοποθετήσεις του.

Ανάμεσα στα τηλεοπτικά του «επιτεύγματα», μπορεί κανείς να καταγράψει το ότι κατάφερε να εκδιώξει ουσιαστικά το 1994 από τον τηλεοπτικό ΑΝΤ1 τον τότε τηλεοπτικό σταρ του σταθμού Πάνο Παναγιωτόπουλο. Ο μετέπειτα βουλευτής και υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά είχε επι-χειρήσει να αποσπάσει τηλεοπτική ακροαματικότητα εξευτελίζοντας τον καλεσμένο του Β. Λεβέντη. Παράγγειλε πίτσες στο στούντιο μιμούμενος μια φάρσα που του είχε γίνει στο παρελθόν, εμφανώς κοροϊδεύοντας και ιντριγκάροντας τον συνομιλητή του. Η εκπομπή προκάλεσε την αντίδραση του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει η συνεργασία του Π. Παναγιωτόπουλου με τον ΑΝΤ1.

…ξαναγαπήθηκε από τα media το 2015

Η κατάρρευση των δύο κομμάτων του κλασικού δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ήταν απρόσμενο δώρο για την Ένωση Κεντρώων και τον πρόεδρό της. Όχι μόνο γιατί κατάφεραν να καταγράψουν 110.826 ψήφους αυξάνοντας την προηγούμενη επίδοσή τους κατά 7 φορές, αλλά κυρίως επειδή το γεγονός αυτό άνοιξε σιγά σιγά τις πόρτες του επίσημου μιντιακού συστήματος, το οποίο ανέλαβε να αναβαπτίσει τον Βασίλη Λεβέντη από γραφική φυσιογνωμία σε «μία ακόμη πολιτική δύναμη». Γίνεται σήμερα εύκολα αντιληπτό το πόσο συνέβαλε η συνεχής παρουσία του Β. Λεβέντη στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και στις εκπομπές υψηλής ακροαματικότητας των καναλιών και των ραδιοφώνων στο να μεταβληθεί το 1,79% του Ιανουαρίου στο 3,4% των εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Τα στελέχη των καναλιών μπορούν φυσικά να επικαλεστούν το ερώτημα «αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα». Ό,τι δηλαδή έκανε ουσιαστικά ο Νίκος Χατζηνικολάου ο οποίος σε συνέντευξή του με τον Β. Λεβέντη, στις 27 Ιανουαρίου του 2015, δήλωσε: «Οφείλουμε μία συγγνώμη και οι δημοσιογράφοι που δεν δώσαμε βάρος και σημασία στις απόψεις σας και δεν σας δώσαμε το χρόνο να τις εκφράσετε. Ήταν ένα καμπανάκι και για εμάς αυτό το αποτέλεσμα, να ακούμε και τις απόψεις των μικρότερων κομμάτων, γιατί πολλές φορές ακούγονται, από νέους στην πολιτική ή από παλαιότερους που δεν τους δίνεται η ευκαιρία, αλήθειες».

Το… μήνυμα του Ν. Χατζηνικολάου φαίνεται πως είχαν στο μυαλό τους και τα στελέχη των υπόλοιπων ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, αφού οι «αλήθειες» του Β. Λεβέντη και της Ένωσης Κεντρώων άρχισαν να ακούγονται σε όλα τα μήκη και πλάτη του μιντιακού τοπίου. Φαινόμενο που δύσκολα δικαιολογείται μόνον από τις εκλογικές επιδόσεις της Ένωσης Κεντρώων. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν επιφυλάχθηκε η ίδια αντιμετώπιση από τα μέσα ενημέρωσης π.χ. στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όταν στις εκλογές του 2012 έλαβε 75.428 ψήφους ή στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, 128.154 ψήφους.

Βέβαια πριν από κάθε άλλο τηλεοπτικό όμιλο τα πρωτεία για την προβολή του Β. Λεβέντη είχε αναλάβει το συγκρότημα Αλαφούζου, με τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων να φιλοξενείται πριν από τις πρώτες εκλογές του 2015 στην εκπομπή «Ευθέως» του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Τελικά, όπως αποδείχθηκε, δεν αποτέλεσε συνάντηση βετεράνου και νεοσσού του cult, αφού η ιστορία αυτή συνεχίστηκε και στον ραδιοφωνικό και στον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ. Ακολούθησε ο Θέμος Αναστασιάδης στον ΑΝT1, ο οποίος στις 28 Ιανουαρίου παρουσίασε τον Β. Λεβέντη ως «την έκπληξη των εκλογών».

Μετά από αυτές τις «συστάσεις» η Ένωση Κεντρώων φτάνει στις εκλογές του Σεπτεμβρίου με πλήρη τηλεοπτική και ραδιοφωνική κάλυψη των δραστηριοτήτων της και συνεχή παρουσία σε εκπομπές και κεντρικά δελτία ειδήσεων με ιδιαίτερα ευνοϊκή μεταχείριση. «Όλες οι δημοσκοπήσεις σάς φέρνουν μέσα στη Βουλή», δηλώνει υποδεχόμενος τον Β. Λεβέντη στον Alpha ο Αντώνης Σρόιτερ, μιλώντας για «ρεύμα» υπέρ του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων. Αντίστοιχη είναι η συμπεριφορά των παρουσιαστών σχεδόν σε όλα τα δελτία ειδήσεων.

Επί έναν ολόκληρο χρόνο το μιντιακό και πολιτικό προφίλ του Βασίλη Λεβέντη φιλοτεχνείται εξαρχής και αναδομείται. Ο ίδιος παρουσιάζεται με έναν εντελώς μειλίχιο πολιτικό λόγο χωρίς ξεσπάσματα και υπερβολές, αν και δεν μπορεί να αποφύγει την «γκάφα» της ομολογίας λήψης της κρατικής χρηματοδότησης την οποία καταδίκαζε. Συνολικά πάντως η προεκλογική καμπάνια της Ένωσης Κεντρώων γίνεται επαγγελματική. Ακόμη και η φωτογραφία του προέδρου της φεύγει από τον λογότυπο του κόμματος προκειμένου να μην αποπνέει έναν προσωπικό, γραφικό χαρακτήρα.

Το αγαπημένο παιγνίδι των ψηφοφόρων

Για 33 ολόκληρα χρόνια ο Βασίλης Λεβέντης ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» κάθε εκλογικής αναμέτρησης συμμετέχοντας ανελλιπώς σε όλες τις εθνικές εκλογές αλλά και σε αυτές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Εκτός από βουλευτής και ευρωβουλευτής, επιθύμησε να γίνει δήμαρχος Αθήνας και Πειραιά χωρίς φυσικά να έχει καμία τύχη. Συγκέντρωνε κατά πάγια πρακτική ποσοστά μικρότερα της ποσοστιαίας μονάδας και καθιερώθηκε ως το μόνιμο αποκούμπι όσων απαξίωναν την πολιτική και όσων ψήφιζαν για χαβαλέ – φαινόμενο που πάντα είχε την ποσόστωσή του στην ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, το εκλογικό σώμα δεν είχε απογο-ητευτεί πότε από την πολιτική τόσο όσο στις μνημονιακές ημέρες μας…

Από το 1992 έως το 2012 τα μικρότερα ποσοστά που συγκέντρωσε η Ένωση Κεντρώων ήταν το 0,23% το 1993 και το 0,28% στις δεύτερες εκλογές του 2012.

Τα μεγαλύτερα καταγράφηκαν το 1996 με 0,7% και στις πρώτες εκλογές του 2012 με 0,61%. Στις ευρωεκλογές του 1994 ο Β. Λεβέντης πέτυχε ένα μάλλον εντυπωσιακό ποσοστό για τα δεδομένα της εποχής, κερδίζοντας 77.951 ψήφους και ποσοστό 1,19%. Σε όλες όμως τις υπό-λοιπες εκλογικές αναμετρήσεις για το Ευρωκοινοβούλιο, τα ποσοστά της Ένωσης Κεντρώων κυμάνθηκαν στα συνήθη ποσοστά, από 0,6% έως 0,8%. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ευρωεκλογές του 2014, μόλις ένα χρόνο δηλαδή προτού η Ένωση Κεντρώων μπει στη Βουλή, ψηφίστηκε από 36.837 ψηφοφόρους, συγκεντρώνοντας ποσοστό 0,65%. Ακόμη χαμηλότερα ήταν τα ποσοστά που έλαβαν οι συνδυασμοί τους οποίους συγκρότησε ο Βασίλης Λεβέντης πριν από το 1990. Στις ευρωεκλογές του 1984 συμμετείχε με το σχηματισμό «Ελεύθεροι» –ένα «οικολογικό κόμμα», όπως το αποκαλούσε– παίρνοντας ποσοστό 0,15%.

Ο Β. Λεβέντης έχει υπάρξει υποψήφιος βουλευτής και με τα δύο κόμματα που κυριάρχησαν στην ελληνική μεταπολίτευση, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1974 και στη συνέχεια υποψήφιος βουλευτής χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί. Στη Νέα Δημοκρατία βρέθηκε μετά από μια περίεργη ιστορία, το 1989. Τότε που κατηγόρησε το κόμμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για κλοπή του εμβλήματος του ουράνιου τόξου που ο ίδιος είχε στον οικολογικό συνδυασμό του. Μέσα από παρασκηνιακές διαδικασίες βρέθηκε υποψήφιος στη Β΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα ως ειδήμονας σε θέματα οικιστικής πολιτικής. Φυσικά «πάτωσε» στη σταυροδοσία (βρέθηκε στην 29η από τις 31 θέσεις), οπότε ούτε τότε εξελέγη. Οι προσπάθειές του να γίνει δήμαρχος σε έναν μεγάλο δήμο της χώρας απέτυχαν επίσης παταγωδώς. Επιχείρησε να γίνει δήμαρχος Πειραιά το 1982 και δήμαρχος Αθήνας το 1986. Τα ποσοστά του οριακά έφτασαν το 0,5%.

Η σχέση του Β. Λεβέντη με το εκλογικό σώμα παρουσίαζε πάντα ελεγχόμενες διακυμάνσεις. Με εξαίρεση το 2015 όπου τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά, ο βαθμός της πολιτικοποίησης κάθε εκλογικής αναμέτρησης θα μπορούσε κανείς να πει ότι είχε σαν μονάδα μέτρησης την απόδοση της Ένωσης Κεντρώων. Κάποιοι απότομοι διπλασιασμοί των εκλογικών ποσοστών στις εκλογές του 1996 και του 2012 αποδόθηκαν η πρώτη στα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας και η δεύτερη στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξαν δημοσιεύματα για κατευθυνόμενες αλλά και ανώδυνες διαρροές ψήφων, χωρίς όμως τίποτε από τα δύο να μπορέσει βάσιμα να στηριχθεί.

Πολύ πιο ισχυρές, ωστόσο, ήταν οι ενδείξεις στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, όταν η Ένωση Κεντρώων έφτασε στο ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της αριθμό των 110.826 ψήφων. Τα πολιτικά κουτσομπολιά για αμφισβητίες της πολιτικής του Α. Σαμαρά στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας που «έσπρωχναν» ψήφους στον Β. Λεβέντη ήταν συνεχή, αν και ουδέποτε υπήρξε επίσημη καταγγελία. Αντίστοιχο «ρεπορτάζ» υπήρξε και για τους αντιπάλους του Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ. Όλα αυτά ενώ προσφιλής τακτική του Β.Λεβέντη ήταν η διατήρηση επαφών με πολιτευτές και των δύο κομμάτων που είχαν αποτύχει να εκλεγούν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Απολύσεις και μειώσεις συντάξεων

Ύστερα από τόσα χρόνια φαίνεται ότι ο Β. Λεβέντης έχει μάθει καλά το μιντιακό παιχνίδι και ξέρει να προστατεύει τον εαυτό του. Για αυτό δεν ήταν ο ίδιος αλλά ο εισηγητής-βουλευτής του κόμματος της Ένωσης Κεντρώων, Μάριος Γεωργιάδης, ο οποίος ζήτησε άμεσα απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και δραστικές μειώσεις των συντάξεων στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2016 στη Βουλή. «Καταργήστε τις συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ. Η σύνταξη δεν είναι ατομικός κουμπαράς και έχει κοινωνική διάσταση», δήλωσε με ιδιαίτερο στόμφο κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του Προϋπολογισμού στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, «κόψτε άμεσα τις υπέρογκες πελατειακές επιδοτήσεις των ασφαλιστικών ταμείων των ΔΕΚΟ. Πάνω από ένα δις το έτος μπορείτε να εξοικονομήσετε άμεσα αν κόψετε τις προνομιακές ρουσφετολογικές επιδοτήσεις των ταμείων των τριών δημοφιλέ-στερων ΔΕΚΟ». Σαφέστατος ήταν και σε ό,τι αφορά την ανάγκη άμεσων απολύσεων στο Δημόσιο: «Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε υπέρμαχοι των απολύσεων και δεν θεωρούμε ευχάριστο κανένας να χάνει τη δουλειά του στον δημόσιο τομέα. Όμως, είμαστε υπέρμαχοι του κράτους δικαίου και του εξορθολογισμού του δημόσιου βίου. Εάν δεν χρειάζεται ένας υπάλληλος στο κράτος, δεν πρέπει να προσλαμβάνεται ή να διατηρείται ρουσφετολογικά η πλεονάζουσα θέση του για πελατειακούς λόγους». Δίνοντας μάλιστα το στίγμα του κόμματός του επιτέθηκε στην κυβέρνηση και συνολικά στο πολιτικό σύστημα:

«Σταματήστε να στοχοποιείτε την ιδιωτική οικονομία και επιχειρηματικότητα. Μην προσπαθείτε να λύσετε τα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος με σοβιετικού τύπου οικονομικά τεχνάσματα. Η ΕΕ και σύσσωμη η ιδιωτική οικονομία λειτουργεί με κανόνες που, δυστυχώς, δεν γνωρίζετε και δεν είναι ότι δεν τους γνωρίζετε μόνο εσείς, δεν τους γνωρίζουν και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβερνούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια».

Η εποχή που ο Βασίλης Λεβέντης ήταν απλώς μια γραφική φιγούρα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Στην εποχή των μνημονίων ακόμη και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» μπορούν να γίνουν κρίσιμοι παράγοντες αντιδραστικότερων εξελίξεων.

unfollow

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

LUIS PANIAGUA Ο ΙΣΠΑΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΑΡΧΑΙΑ ΛΥΡΑ



Αγαπά ιδιαίτερα την Ελλάδα και παίζει αρχαία λύρα. 
Είναι γνωστός για την αυτοδίδακτη τεχνική του και αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς μουσικούς.

Ο Ισπανός συνθέτης και ερμηνευτής αρχαίας λύρας, Λούις Πανιάγουα, έρχεται για τέταρτη φορά στην Αθήνα για ένα σόλο κονσέρτο και ένα σεμινάριο διαλογισμού.

Γεννήθηκε το 1957 στη Μαδρίτη και εκτιμάται ως ένας από τους πρωτοπόρους των ειδών New Music, World Music και Spiritual Music. Έχει κυκλοφορήσει 15 δίσκους και έχει διακριθεί με ποικίλα μουσικά βραβεία. Από το 1980, αφού σπούδασε μουσική στην Ινδία, ξεκίνησε να συνθέτει και να παίζει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πέρα από τις συναυλίες που πραγματοποιούσε, σε πολλές χώρες κατά μήκος και πλάτος της γης. Αμερική, Ευρώπη, Ασία. «Σύντροφος» του Πανιάγουα στις συναυλίες και τις ηχογραφήσεις, η λύρα.

Ο Λούις Πανιάγουα μιλά στο in.gr- κάπου ανάμεσα στη μετακίνησή του προς Πελοπόννησο- για τη σχέση του με το πιο διάσημο μουσικό όργανο της αρχαίας Ελλάδος, για το πώς καταφέρνει να αισθάνεται και να εκπέμπει γαλήνη και ηρεμία, ενώ δηλώνει ιδιαίτερα χαρούμενος που βρίσκεται στην Ελλάδα.

Κύριε Πανιάγουα, η σχέση σας με την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα στενή και οικεία. Τι σας οδήγησε στο να χτίσετε μια τέτοια σχέση;
Η αγάπη μου για την ομορφιά και τη σοφία των προγόνων μας.

Τι σας ενέπνευσε να μάθετε να παίζετε αρχαία λύρα, ίσως το πιο διάσημο μουσικό όργανο της αρχαίας Ελλάδος;
Η πρώτη μου επαφή με την ελληνική κουλτούρα και τη λύρα ήταν το 1974 με την ηχογράφηση του πρωτοποριακού άλμπουμ «Η μουσική στην αρχαία Ελλάδα» (‘Music of Ancient Greece’). Ήμουν μέλος, τότε, του ισπανικού σχήματος ‘Atrium Musicae’. Από το 1980 έως και τώρα, το 2016, συνθέτω τη δική μου μουσική. Αισθάνομαι ότι η αρχαία λύρα είναι πολύ οικεία σε μένα και με διευκολύνει στο να βρω τον ιδανικό συνδυασμό ανάμεσα στον ήχο και στη σιωπή. Αισθάνομαι ότι εμπνέομαι από τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο, ενώ φτιάχνω το μονοπάτι μου κοντά στον Ορφέα.

Σας έχω ακούσει να παίζετε και δυο συναισθήματα με κατέκλυσαν. Ηρεμία και γαλήνη. Για να μεταδίδετε αυτά τα συναισθήματα στους ακροατές, θα πρέπει κι εσείς να τα αισθάνεστε. Πώς το καταφέρνετε αυτό, ειδικά στην τόσο περίπλοκη σύγχρονη εποχή;
Περπατώ στη ζωή ανάμεσα στην ηρεμία και στη γαλήνη. Ανάμεσα στη δική μου εσωτερική ανησυχία και στον δικό μου εσωτερικό πόλεμο, όπως όλοι οι άνθρωποι, υποθέτω. Η τέχνη και ιδιαίτερα η μουσική με βοηθούν να «βρω» αυτό το επιθυμητό μέρος που όλοι ποθούμε. Αυτό δεν έχει αλλάξει από το παρελθόν έως σήμερα. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να μοιράζομαι αυτή τη μουσική, που μου κάνει τόσο καλό, με ανθρώπους που αφιερώνουν χρόνο για να την ακούσουν «βαθιά».

Πώς καταφέρνετε να βρίσκετε το εσωτερικό σας «φως»;
Μερικές φορές με το να το αναζητώ, μερικές φορές με το να αφήνω απλά να συμβεί. Προσπαθώ να εμπιστεύομαι την καρδιά, το μυαλό και το ένστικτό μου. Προσπαθώ να εμπιστεύομαι την εσωτερική μου σοφία και τις «αισθήσεις» του σώματός μου. Προσπαθώ να ζω και έχω γύρω μου αγάπη, αλήθεια, ομορφιά και αγνότητα. Όταν κοιτάς κάτι κατάματα, αυτό θα λάμψει.

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας; Πιστεύετε ότι όλα γύρω μας μπορούν να αποτελέσουν μουσική;
Ο,τιδήποτε ακούγεται, κινείται και ο,τιδήποτε κινείται, ακούγεται. Η έμπνευση μου έρχεται από την ίδια τη ζωή και είναι στιγμές που δεν γνωρίζεις από πού έρχεται η έμπνευση. Έρχεται από μέσα, από έξω, από τον ίδιο τον ευφυή κόσμο μας.

Είστε αυτοδίδακτος μουσικός και το έργο σας έχει αποτελέσει βάση για άλλους μουσικούς. Ποιο είναι αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο που σας κάνει να ξεχωρίζετε;
Πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω! Μαθαίνω πολλά από τη μουσική, τη νιώθω να με συντροφεύει και με βοηθά να ζήσω. Χρησιμοποιώ τη σιωπή ως ουσιαστικό κομμάτι του ήχου, και ίσως αυτό να είναι ένα από τα «κλειδιά».

Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή, ειδικά σε έναν κόσμο που φαίνεται να καταρρέει;
Ναι, το πιστεύω. Μάλιστα, υπάρχουν πολλοί επιστήμονες, γιατροί και μυστικιστές που υποστηρίζουν ότι η ιατρική του μέλλοντος θα ασκείται μέσω της μουσικής. Άλλωστε, η μουσική χρησιμοποιείται ήδη σήμερα για θεραπευτικούς σκοπούς.

Οι αρχαίοι Έλληνες έθεσαν τις βάσεις για πολλά γύρω μας. Κουλτούρα, μαθηματικά, λογοτεχνία. Ποια η γνώμη σας για τους σύγχρονους Έλληνες;
Οι αρχαίοι και σύγχρονοι Έλληνες δεν διαφέρουν και πολύ από τους ανθρώπους άλλων πολιτισμών. Αυτοί που έθεσαν τα θεμέλια της αρχαίας σοφίας ήταν λίγοι άνθρωποι από κάθε κουλτούρα. Οι υπόλοιποι απλά ακολούθησαν τα βήματά τους. Αυτό είναι και που πιστεύω πλέον. Λίγοι άνθρωποι εργάζονται και ζουν για το καλό το δικό τους, αλλά και για το καλό της ανθρωπότητας. Οι «βαθιές» και ουσιαστικές ανθρώπινες ανάγκες είναι ίδιες για κάθε ανθρώπινο ον στη γη.

Ποιο είναι το σχόλιό σας για την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα;
Δε νιώθω «προικισμένος» για να εκφράσω την άποψή μου σχετικά με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε χαρούμενοι και να απολαμβάνουμε τη ζωή.

Πείτε μου λίγα λόγια για το σεμινάριο ‘Voice, Sound, Silence, Respiration, Meditation’. Τι θα προσφέρει στους συμμετέχοντες;
Το να ζήσουν μια «γεμάτη» ζωή με τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά και με άλλους, χρησιμοποιώντας τη φωνή, τον ήχο, τη σιωπή, την αναπνοή, τον στοχασμό.

Το να εργάζονται, με βάση την έρευνα πάνω στην χαμένη αισθητική της παγκόσμιας μουσικής που ηχεί μέσα μας. Να ζήσουν την εμπειρία μιας μη αρθρωμένης μουσικής, που προηγήθηκε του αλφάβητου. 
Να αισθανθούν όποιο φωνήεν, λέξη ή όνομα «εισέλθει» στο σώμα τους και αφήσει το δικό του σημάδι. Από την οικειότητα και τη σιωπή, διευρύνουμε την ακρόαση της λύρας και άλλων φυσικών ήχων, σε συντονισμό με όλη την ύπαρξή μας.
Να δημιουργήσουν έναν χώρο ενεργοποίησης συναισθημάτων, «βαθιάς» ακρόασης, εσωτερικής αναζήτησης και σιωπής.
Για να ζήσουν μια εμπειρία που διευρύνεται του εαυτού τους, πέρα από την γήινη ύπαρξη και να αισθανθούν την παρουσία της στην καθημερινή ζωή.
Το να βρουν ή να έρθουν πιο κοντά με την ύπαρξή τουςυ, το «εσωτερικό κέντρο», το μόνο σταθερό μας στοιχείο, έτσι ώστε να μην χάνουν την ψυχραιμία τους σε στιγμές συναισθηματικής ή σωματικής δυσκολίας ή αστάθειας.
Η λύρα μιλά μέσω της μουσικής και αποκαλύπτει μυστικά μέσω της γλώσσας της καρδιάς, των συναισθημάτων στις ψυχές των ανθρώπων που σταματούν το χρόνο για να ακούσουν.
Το σεμινάριο αναπτύσσει την χωρητικότητα των πνευμόνων μας, οξυγονώνει το αίμα και μας βοηθά να αισθανθούμε τις δονήσεις του σώματός μας και της ομάδας. 

*Η εμφάνιση του Λούις Πανιάγουα στην Αθήνα, εγκαινιάζεται με μια συναυλία του ίδιου από κοινού με την μουσικό Αλίκη Μαρκαντωνάτου την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου στο Θέατρο Προσκήνιο. Θα παρουσιαστούν συνθέσεις και των δύο μουσικών, μελοποιήσεις σε αρχαίους και σύγχρονους στίχους, αυτοσχεδιασμοί και θα συμπράξει μαζί τους η βιολοντσελίστρια Ειρήνη Αναστασίου, ενώ θα χορέψει η αναγνωρισμένη flamenco χορογράφος Γιώτα Πεκλάρη.

*«Gran Misterio» - Λίγα λόγια για τη συναυλία:
Στο σόλο κονσέρτο «Gran Misterio» που θα παρουσιάσει το Σάββατο 16 Ιανουαρίου στο PLAYGROUND for the arts, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μέρος του «Mediter Ra Neo» project. Ένα μοναδικό σόλο κοντσέρτο New Ancestral Music, με τον Λουίς Πανιάγουα στη φωνή και την μυθολογική αρχαία ελληνική λύρα. Μια στιγμή γαλήνης που θα μας αγγίξει βαθιά, ενεργοποιώντας τα συναισθήματά μας. 

ΦΟΡΕΣΤΕ ΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ...



Του Κώστα Στούπα

Η πρόοδος και η ευημερία απαιτούν τα σωστά κίνητρα για όσους θέλουν να την επιδιώξουν ατομικά και ένα σωστό θεσμικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει σε όλους την ευκαιρία να προσπαθήσουν.
Δεν αποτελεί καθόλου θέμα τύχης το γεγονός πως οι χώρες που έχει κυριαρχήσει η αριστερά επί μακρόν, είναι φτωχότερες από άλλες παρόμοιων δυνατοτήτων που δεν έχει συμβεί το ίδιο.
Τα οικονομικά της ευημερίας μοιάζουν με την μελισσοκομική. Ο μελισσοκόμος φροντίζει το μελίσσι του με μοναδικό σκοπό το προσωπικό κέρδος. Δηλαδή, επιδιώκει π.χ. να  παράγει με τις 50 κυψέλες του 1.000 κιλά μέλι για να το πουλήσει και να κερδίσει 5-10.000 ευρώ.
Αν το πετύχει αυτό, ο επόμενος στόχος θα είναι να αυξήσει την παραγωγή στους 2 τόνους και να διπλασιάσει τα έσοδα.

Η δραστηριότητα των μελισσών όμως στα πλαίσια των κερδοσκοπικών επιδιώξεων του μελισσοκόμου, επιφέρει πολλαπλάσια οφέλη στην κοινωνία και την οικονομία. Εκτός αυτών που κερδίζουν από την άμεση  συνεργασία με το μελισσοκόμο, οι δεκάδες χιλιάδες μέλισσες συνεισφέρουν στην επικονίαση εκατοντάδων στρεμμάτων με παραγωγικές καλλιέργειες.
Η συμβολή τους στην αγροτική παραγωγή είναι πολλαπλάσια του κέρδους του μελισσοκόμου. Αν ο τελευταίος απουσίαζε, αυτός θα έχανε το κέρδος και δεκάδες  ή εκατοντάδες άλλοι θα είχαν μικρότερη ή καθόλου παραγωγή. Οι περισσότεροι από αυτούς θα έχαναν τη δουλειά τους.
Αν το κράτος αναγκάσει το μελισσοκόμο να δίνει τα δυο τρίτα της παραγωγής για αναδιανομή, ο μελισσοκόμος θα σταματήσει να ασχολείται με τη δουλειά του γιατί θα είναι ασύμφορη. Μπορεί κάποιοι να λάβουν μια φορά από ένα βάζο μέλι (σε αυτές τις περιπτώσεις αυτοί που αναλαμβάνουν να το μοιράσουν ωφελούνται), αλλά στη συνέχεια θα χάσουν τη δουλειά τους και τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα...
Αυτός είναι ο λόγος που όπου κυβερνά η "παλαβή" αριστερά οι άνθρωποι είναι πιο ίσοι κατά μέσο όρο αλλά πολύ φτωχότεροι σε σχέση  με τις κοινωνίες που δεν κυβερνά η αριστερά και ενδεχομένως να υπάρχουν μεγαλύτερες ανισότητες, γιατί οι μελισσοκόμοι κερδίζουν περισσότερα...
Το παράδειγμα...
Στο πρόβλημα 3 εκατ. συνταξιούχοι και 2,5 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα συν 1,5 εκατ. άνεργοι, η αριστερά προκρίνει τη λύση της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.
Προσέξτε πού οδηγούν αυτές οι αποφάσεις, γιατί ο κρότος της κατάρρευσης που έχει δρομολογηθεί θα είναι εκκωφαντικός και η οργή που θα προκαλέσει χαοτική.
Αντιγράφω από το χθεσινό ρεπορτάζ: "Σε επίπεδο ρεκόρ έφτασαν οι οφειλέτες στα ασφαλιστικά ταμεία το Νοέμβριο του 2015 καθώς ξεπέρασαν τους 627 χιλιάδες. Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το ΙΚΑ, το συγκεκριμένο μήνα οι επιχειρηματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι που χρωστάνε σε όλα τα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ) έφτασαν τους 627.840. Σύμφωνα με την τελευταία τριμηνιαία έκθεση του Κέντρου Είσπραξης Ανεξόφλητων Οφειλών (ΚΕΑΟ) τα χρέη των ταμείων ξεπερνούν τα 14,8 δισ. ευρώ (σ.σ. αφορούν οφειλές άνω των 5.000 ευρώ κατ' άτομο).
Το πλήθος των επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα με προσωπικό μόλις που ξεπερνάνε τις 220.000, ενώ οι οικονομικά ενεργοί ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, του ΟΓΑ και του ΕΤΑΑ φτάνουν το 1,5 εκατομμύριο. Κατά συνέπεια, σχεδόν οι μισοί επαγγελματίες (αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες) χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία...".
Την ώρα που οι μισοί από τους ασφαλισμένους δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές, τα σαΐνια της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα, αυξάνουν εισφορές και φόρους. Δηλαδή, οδηγούν και τους άλλους μισούς στην αδυναμία πληρωμής εισφορών και φόρων.
Έτσι αντί να αυξήσουν τα έσοδα θα τα μειώσουν.
Δεν νομίζω πως χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει πως αυτό επιβεβαιώνει αυτό που η στήλη φωνάζει τα τελευταία χρόνια, πως η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη κατάρρευση. Η κυβέρνηση της παλαβής αριστεράς απλώς επιταχύνει τις εξελίξεις.
Ποτέ δεν είχα καμιά αμφιβολία πως η αριστερά θα επέλεγε να κάνει αυτό ακριβώς. Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν είχα την αμφιβολία επίσης (όσο ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ) ήταν στην αντιπολίτευση, ότι θα προκαλούσε στη χώρα την μεγαλύτερη καταστροφή μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο.
Η ελληνική χρεοκοπία συσσωρεύτηκε σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες. Την ξεκίνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα πειράματα τριτοκοσμικού σοσιαλισμού. Την έφτασε στα άκρα η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (2004-2009) με την εκτίναξη των ελλειμμάτων και την ταφόπλακα ανέλαβε με μεγάλη χαρά (λόγω άγνοιας) να τοποθετήσει ο Αλέξης Τσίπρας με την πνευματική και υλική βοήθεια των δυο προηγούμενων...

Φορέστε τις ζώνες και περιμένετε λοιπόν... η ανάπτυξη έρχεται. Μετά την κατάρρευση.

ΠΗΓΗ

Οι πρόγονοι των Ιρλανδών ήταν... Πόντιοι!



Ιστορικοί και αρχαιολόγοι το υποπτεύονταν και έρχονται πλέον οι γενετιστές να το επιβεβαιώσουν: οι αρχαίοι Ιρλανδοί, που αποίκησαν το νησί τους και αποτέλεσαν τους προπάτορες του έθνους τους, προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή και τον Ποντιακό Καύκασο, φθάνοντας στην Ιρλανδία μετά από μια περιπετειώδη μετανάστευση μέσω της Νότιας Ευρώπης (και της Ελλάδας).

Η καταγωγή των Ιρλανδών -διαφορετική από των αγγλοσαξώνων- εδώ και πολλά χρόνια είναι ένα επίμαχο και πολύπλοκο ζήτημα που προβληματίζει τους επιστήμονες. Οι γενετιστές του Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit του Κολλεγίου Τρίνιτι του Δουβλίνου και οι αρχαιολόγοι της Σχολής Γεωγραφίας, Αρχαιολογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταν Μπράντλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν για πρώτη φορά τα γονιδιώματα τεσσάρων ατόμων, μιας γυναίκας που ζούσε πριν από 5.200 χρόνια και τριών ανδρών που ζούσαν πριν από 4.000 χρόνια περίπου στην Ιρλανδία.

Η γενετική ανάλυση αποκαλύπτει πως αρχικά υπήρξε μια μαζική μετανάστευση αγροτών της λίθινης εποχής από την «εύφορη ημισέληνο» της Μέσης Ανατολής και αργότερα, την εποχή του Χαλκού, ακολούθησε άλλη μία μετακίνηση από τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι άποικοι αυτοί αποτέλεσαν την «μαγιά» για τον κελτικό πληθυσμό της Ιρλανδίας. Οι εξ ανατολών «οικονομικοί μετανάστες» δεν ανταγωνίσθηκαν τον τοπικό πληθυσμό των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (που γρήγορα εξαφανίσθηκαν), αλλά οι ίδιοι έγιναν οι πρώτοι Ιρλανδοί.

Οι αρχικοί μετακινούμενοι αγροτικοί πληθυσμοί από τις Βιβλικές περιοχές, όπου πρωτοεμφανίσθηκε η γεωργία, έφεραν μαζί τους τα ζώα τους, τα δημητριακά, τα κεραμικά, αλλά και τα γονίδια για τα μαύρα μαλλιά και τα καστανά μάτια που έχουν πολλοί σημερινοί Ιρλανδοί (και γι' αυτό μοιάζουν με Έλληνες). Οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι, στο μακρύ ταξίδι τους από την Ανατολή έως τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού, οι πρώτοι μετανάστες πέρασαν από τη Νότια Ευρώπη.

Μετά από αυτούς τους πρώτους αγρότες, ακολούθησε ένα δεύτερο... ποντιακό κύμα αποίκων, από τις στέπες της νότιας Ρωσίας και τη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, οι οποίοι πλέον γνώριζαν την κατεργασία των μετάλλων, όπως του χρυσού και του χαλκού. Αυτοί μετέφεραν στην Ιρλανδία τα γονίδια για μια σπάνια -πολύ κοινή στη χώρα σήμερα- κληρονομική πάθηση του αίματος, την αιμοχρωμάτωση, καθώς επίσης τα γονίδια για την πέψη του γάλατος (ανθεκτικότητα στη λακτόζη) και τα γαλανά μάτια (που έχουν μερικοί σημερινοί Ιρλανδοί), αλλά πιθανώς και τη γλώσσα που κατόπιν εξελίχθηκε στα ιρλανδικά.


Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Ο ΒΑΣ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ,ΟΧΙ ΜΑΛΑΚΑΣ...



του Στρατή Μαζίδη

Λύσσαξαν όλοι από το πρωί,ακόμη και πρώην κυβερνητικοί πασόκοι, για το γεγονός ότι γνωστός τραγουδιστής Βασίλης Παπακωνσταντίνου πληρώθηκε 16.000 ευρώ για συναυλία που έδωσε στην Ξάνθη μέσω Βουλγαρίας και με παρακράτηση φόρου μόλις 17 ευρώ.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έγινε γνωστός ως καλλιτέχνης και όχι ως κορόιδο ή αν προτειμάτε να το πούμε χύμα ως ΜΑΛΑΚΑΣ απο όπου δεν εξαιρώ τον εαυτό μου ως φορολογούμενο αυτής της χώρας.

Η άλλη του επιλογή θα ήταν να πάρει μόλις τα μισά αφού τα υπόλοιπα θα αντιστοιχούσαν σε φόρο και προκαταβολή φόρου.

το συμφέρον του θα κοιτάξει όχι την ιδεολογία του.Όχι να τον αρμέξει το κράτος για να ταίζονται οι 40άρες και οι 45άρηδες συνταξιούχοι με ούτε 20 χρόνια δουλειάς και τα κομματικά διορισμένα στρατεύματα.

Όλοι οι υπόλοιποι έχουμε μόνο μιά λύση.ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΘΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΙ ΕΜΑΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΝΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΟ ΚΟΡΟΙΔΑ.Να φοροαποφύγουμε και όχι φοροδιαφύγουμε όπως πολύ άσχημα έγραψαν μερικοί.Δεν έκανε κάτι παράνομο για το οποίο εγκαλείται.

Αρκετά στρέψαμε στον εαυτό μας αυτό το μικρό αφρικανικό μαχαίρι...

ΠΗΓΗ